بخش اول: روابط سیاسی
تاریخ روابط و پیوندهای سیاسی ایران و تایلند به بیش از چهار قرن قبل و دوران صفویه برمی گردد. اولین نماینده سیاسی ایران در زمان شاه سلیمان صفوی به دربار سیام اعزام شد و پادشاه سیام نیز نماینده خود را به دربار صفوی فرستاد.
مذهب تشیع در سال 1601 میلادی با مهاجرت یک ایرانی به نام شیخ احمد قمی، وارد تایلند شد. شیخ احمد در قرن 17 میلادی از قم به آیوتایا (پایتخت پیشین تایلند) عزیمت کرد و به دلیل درایت و امانتداری، پس از مدتی به بالاترین مقامات دربار پادشاه وقت تایلند نائل شد. او به عنوان اولین شیخ الاسلام تایلند منصوب گردید و پس از وفات، در آیوتایا به خاک سپرده شد.
تداوم رفت و آمدهای سیاسی میان مقامات بلندپایه دو کشور از زمان برقراری روابط سیاسی در سال ۱۳۳۵ شمسی، حاکی از روند مثبت روابط دو کشور است. حمایت‌های دو کشور از یکدیگر در مجامع بین‌المللی و همکاری‌های نزدیک منطقه‌ای مهم‌ترین بخش همکاری‌های سیاسی دو طرف بوده‌است. در سال ۱۳۸۳ به پیشنهاد تایلند، جمهوری اسلامی ایران به عضویت مجمع گفتگوی همکاری آسیا پذیرفته شد. همچنین با پشتیبانی ایران، تایلند موفق به کسب عضویت ناظر در سازمان همکاری اسلامی گردید.
در سال‌های جنگ تحمیلی، تایلند هرگز در تحریم علیه ایران شرکت نکرد و وزیر خارجه این کشور در سخنرانی خود در سازمان ملل در سال 1364، عراق را آغازگر جنگ تحمیلی اعلام نمود.
سفر شاهزاده خانم ماهاچاکری به ایران در سال1383 با توجه به جایگاه ویژه ایشان در دربار و نزد مردم تایلند حکایت از نگرش دوستانه تایلند به جمهوری اسلامی ایران دارد.
در مهرماه سال 1395 مهم ترین سطح تبادل هیات میان دو کشور از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در ایران صورت گرفت. هیات بلندپایه ج. ا. ایران به ریاست آقای روحانی، رئیس جمهور وقت، طی سفری رسمی وارد بانکوک شد و دیدارهای متعددی با همتایان تایلندی خود انجام داد. همچنین اولین جلسه کمیته مشترک تجاری دو کشور برگزار و زمینه ساز فضای جدیدی از همکاری های دو طرف در جهت شکل دهی به روابط نزدیک تر اقتصادی و تقویت روابط تجاری دوجانبه شد.
جمهوری اسلامی ایران امیدوار است روابط دو کشور در تمامی ابعاد و زمینه‌ها بیش از پیش توسعه و گسترش یابد و دو طرف همکاری و هماهنگی بیشتری را به عنوان اعضای مؤثر اکو و آ سه آن در راستای تقویت همکاری‌های منطقه‌ای داشته باشند.
بخش دوم: روابط فرهنگی
روابط فرهنگی بین دو کشور نیز در سطح خوبی قرار دارد. در زمینه علمی، چند تفاهم نامه بین دانشگاه های ایران و تایلند به امضا رسیده است. دفاتر رایزنی فرهنگی و جامعه المصطفی در این کشور در زمینه های مختلف از جمله آموزش های مذهبی، زبان فارسی، معرفی ایران و جاذبه های آن، معرفی دستاوردهای انقلاب اسلامی و برگزاری مراسم و جشنواره های مختلف ملی و مذهبی فعال هستند.
همچنین با هدف تبادل آراء و هم اندیشی علمای مسلمان و بودایی، تاکنون چند دور گفتگوهای اسلام و بودیسم با حضور اندیشمندان و پژوهشگران ایران، تایلند، میانمار و سریلانکا برگزار شده است.
بخش سوم: روابط پارلمانی
روابط پارلمانی بین جمهوری اسلامی ایران و تایلند نقش و جایگاه قابل توجهی در ارتقای روابط دو جانبه داشته و تشکیل گروه‌های دوستی و سفرهای مقامات و نمایندگان مجالس طرفین به خوبی حکایت از این امر دارد.
در سال 1376 نورمحمد ماتا رئیس مجلس نمایندگان تایلند به تهران سفر نمود و متقابلا آقای ناطق نوری رئیس وقت مجلس شورای اسلامی درسال ۱۳۷۷ به بانکوک سفر کرد. همچنین آقای کروبی، رئیس دوره ششم مجلس شورای اسلامی، در آذرماه سال ۱۳۸۱ از تایلند دیدار کرد. در شهریورماه ۱۳۸۲ اعضای گروه دوستی پارلمانی تایلند از ایران دیدار نمودند و متقابلا دراسفندماه ۱۳۸۲ اعضای گروه دوستی مجلس شورای اسلامی به تایلند سفر نمودند. رئیس کمیته سیاست خارجی مجلس سنای تایلند نیز در دی‌ماه ۱۳۸۲ در رأس هیأتی راهی تهران شد.
در تیر ماه 1389 سفر گروه دوستی پارلمانی تایلند و ایران به تهران انجام پذیرفت و در تیر ماه 1392 گروه دوستی پارلمانی ایران وتایلند به ریاست آقای ندیمی به بانکوک سفر کردند.
همچنین در اردیبهشت 1396 هیات مجمع ملی قانونگذاری تایلند به تهران سفر نمود. در تیرماه 1396 نیز هیأت دادگاه قانون اساسی تایلند به تهران سفر و با حجه الاسلام جنتی دبیر شورای نگهبان قانون اساسی ملاقات نمود.
در اسفندماه سال 1396 اعضای گروه دوستی پارلمانی ایران و تایلند به بانکوک سفر و با رئیس مجمع ملی قانونگذاری تایلند و اعضای گروه دوستی پارلمان این کشور ملاقات نمودند.
در بهمن ماه 1397 نیز نمایندگان مجلس شورای اسلامی ایران به ریاست خانم ذوالقدر که برای شرکت در اجلاس مجمع مجالس آسیایی به بانکوک سفر کرده بودند با رئیس پارلمان تایلند ملاقات کردند.